1. kendi içimde aşırı dengesiz bir insanım. bir gün birisinin gözümün önünde öldüğünü görüp üzülmezken, ertesi gün kanadı kırılan kuş için saatlerce ağlamaklı dolaşabiliyorum veya açılmayan lotr bfme2 için gerilebiliyorum -bu konuda yardımcı olabilecek olan varsa iyi olur-. aynı şekilde bir gün çok severek yediğim şeyden ertesi gün nefret edebiliyorum.

    ve bunu çevreme hissettirmemeye çalışıyorum. dengesiz birisi olarak görünmek, öyle davranılmak istemiyorum. bu da beni çok zorluyor..
  2. sıkıldım ya sözlük, mercten sonra anladım bunu, çok sıkıldım. ama haşa, yaşamaktan değil; yaşamımdan sıkıldım. üzerime yapılan baskılardan, beklentilerden, karşılıksız aşklardan, yapmacık insanlardan...

    ama en çok baskılardan sıkıldım. okulumu 6 yılda bitirmem, insanlarla iyi anlaşmam, o yapmacık piç kurularıyla iyi arkadaş olmam, gerçekten sevdiğim insanlarla çıkıp bir şeyler içmemem gerekliliğinden, sağlıklı olmam gerekliliğinden...

    sıkıldım, göz yaşlarım içeride bir karga gibi oyuyor beynimi. bana yapılan baskılardan tek tek sıyrılıp kurtulacağım. sözüm olsun. hepsinde de acımasız olacağım, gereken her şeyi yapacağım sözlük. gerekirse küfredeceğim, bağıracak, kimsenin aklına gelmeyecek oyunlar oymayacağım ama kurtulacağım.

    şerefimden dıyrılıp şerefsiz olarak anılmayı göze aldım. vefasız, hain gibi sözleri şimdiden sindirdim. o oyunlarda bir yazar olup kendi oyunumu yazacağım. sözüm olsun, sözüm olsun...

    o kargalardan kurtulma zamanı sonra gelecek.

    allah aşkına, bir insan hasta olmayı özleyebilir mi, lütfen???
  3. biraz önce bir yousera nick altı yazarken farkettim ki hayvan sevgimin kaynağı küçükken beslediğim kuşum boncuk. 2 gün boyunca susuz kaldığı için öldüğünü farketmemle hayvansever birisi olmam hemen hemen aynı döneme rast geliyor.

    anne ve babama da kızgınım bu konuda. yıllarca ben o pencerenin önünde bekledim boncuk yavrularıyla beraber geri gelecek diye. deseniz ölmüş boncuk diye 2 gün ağlar sonra alışırdım. hem gömerdim de boncuğu. niye kaçmış diyorsunuz ki??
  4. sanırım insanları sevmeye başladım. bundan 2 yıl önce hayattan bezmiş, insanlardan nefret eden ve tanıştığı herkesi ilk olarak kötü olarak nitelendirip sonra bu yargıdan yavaş yavaş vazgeçen kunduz gitti, tam aksine yeni tanıştığı birisiyle gayet güzel ilişkiler kurup sonra üzerine çizikler atan bir kunduz geldi.

    bunda en büyük etken sanırım sevmediğim insanlarla ilişkimi sınırlandırmam, gelip muhabbet etmeye çalıştıklarında araya net bir çizgi geçip bundan öteye geçemezsin mesajını vermem. böyle olunca onlardan kurtuldum, iyi arkadaşlar edindim.

    şimdi hayatımda düzeltmek istediğim 2 şey kaldı. onları da halledip tekrar yazacağım.